Een tweeduizendkoppig publiek dat bijna anderhalf uur muisstil luistert naar Karl-Heinz Stockhausens ‘Mantra’. Dat bleek zaterdagavond mogelijk in de Holland Festival Proms dankzij het adembenemende spel van het pianoduo Arthur en Lucas Jussen. Een hele prestatie was het, want de eigenzinnige avant-gardist en serialist Stockhausen schreef bepaald niet voor het grote publiek. Dat de Jussens met ‘Mantra’ een volle zaal trokken en een daverend applaus kregen, had meerdere oorzaken. Het gegeven op zitzakken liggend in de leeggehaalde parterre van de Grote Zaal van het Concertgebouw ernaar te kunnen luisteren was er daar één van. Ook speelde de populariteit van Jussens daarin een rol.

Maar die moesten wel zien te boeien. En dat deden ze, met hun overrompelende en theatrale pianospel. Zeven maanden hadden ze dagelijks uren gestudeerd voor deze eenmalige uitvoering. Niet alleen vraagt het technisch veel om al die lastige, onvoorspelbare noten te realiseren, er is ook durf, concentratie en logistiek inzicht vereist om behalve op de 88 pianotoetsen tevens op slagwerkinstrumenten te spelen en ook nog eens de knoppen te bedienen van ringmodulatoren die de pianoklanken elektronisch vervormen.

‘Mantra’ is een zeer complexe compositie. De ingenieuze klankstructuren zijn voor niet ingewijde luisteraars nauwelijks waarneembaar, maar dankzij de Jussens was alleszins hoorbaar dat het werk grote innerlijke logica heeft. Naast geweldige klankerupties bepalen stiltes en klankverfijning dat het luisteren naar ‘Mantra’ een bijna mystiek ervaring is.

Christo Lelie/Trouw, 26-6-2017